روش برخورد با تضاد ها

باز هم در نقد هادی صوفی زاده

یونس شاملی 
از آقای هادی صوفی زاده بخاطر دقت نظر به نوشته انتقادی من (فاصله انتقاد دمکراتیک با نژادپرستی) نسبت به قلم ایشان بایستی تشکر کنم. در نوشته مذکور تلاش کرده ام با زبانی سخن بگویم که به سوءتفاهم راه نبرد و در عین حفظ حرمت قلم، دقت نظر آقای صوفی زاده را به مفاهیمی که به نظرم در نوشته ایشان غیرمتعارف می آمدند جلب کنم. این گونه بحث ها، بویژه زمانیکه صدای آتش بیاران جنگ بین دو خلق (کرد و ترک) از هر دو سو بلند است  بسیار پر اهمیت است و تلاش میکند فرهنگ دمکراتیک دیالوگ انتقادی را به جای جنگ زرگری افراط گرایان بنشاند.
من قصد ندارم این بحث را به عرصه های دیگر اجتماعی بکشانم. سعی خواهم کرد بطور خلاصه نشان دهم که حساسیت و بی دقتی نهفته در نوشته آقای صوفی زاده (چرخش اسلام ترکی ترکیە بە اسلام وحشی) در کجا بود.

 

از کرامت قلم آقای صوفی زاده در توصیف ترکها در آذربایجان باید تقدیر کرد، اما نمیتوان به این مهم هم دیده فروبست که تاریخ سیاسی صد سال اخیر تفاوت فاحش میان پیشرفتهای سیاسی و اقتصادی در ترکیه را با پس رفتهای بسیار فاحش موقعیت سیاسی و اقتصادی خلق ترک در ایران را برملا میکند. آقای صوفی زاده میگویند: " از نظر بندە تفاوت زیادی میان تورک آذربایجانی با تورک ترکیە هست". (پایان نقل قول)

 

خود آقای صوفی زاده نیز در بخشی از همین نوشته خودشان اذعان میدارند: "البته که در میان بخش های مختلف ملت ترک که در جغرافیای سیاسی مختلفی تطور تاریخی خود را طی کرده اند وجود دارد. این تفاوت در میان ملت کرد نیز چنان پوشیده نیست. خلق کرد کردستان در ایران با عراق و یا تفاوت آنها با کردها ترکیه و ... را نیز میتوان سخن گفتن." (پایان نقل قول)

 

نتایج ناهنجار استفاده ناصحیح از واژه ها

عمده ترین بخش انتقاد من به آقای صوفی زاده استفاده از واژه "ترک ها" و تسری زشتی ها (خشونت گرا) و تحقیر ها (قواعد بازی به هم زن) و عمومیت دادن آن  نسبت به "ترک ها" بود. من همین زوایه نگاه یعنی تعمیم دادن تحقیر به یک گروه قومی، یا دینی یا جنسیتی و... را زاویه ایی نژادپرستانه ارزیابی کرده ام. آقای صوفی زاده در توضیح این انتقاد من مینویسند: " باید بگویم کە استفادە از واژە تورک بجای ترکیە در مباحث سیاسی و اجتماعی تورکیە امری رایج است. در ادبیات روزانە ترکیە بجای دولت ترکیە از تورک استفادە میشود..." (پایان نقل قول)

 
اولا آقای صوفی زاده در نوشته خودشان نه از واژه "تورک" که مفهومی منفرد است، بلکه از واژه "تورک ها" یعنی یک گروه ملی و بسیار وسیع را در بر میگیرد، استفاده کرده اند.
 

ثانیا، همچنانکه خود آقای صوفی زاده اذعان میدارد استفاده از واژه "تورک" (نه تورک ها) به جای "ترکیه" در "مباحث سیاسی و اجتماعی تورکیه" رایج است. اما زبان نوشتاری آقای صوفی زاده به فارسی است و خوانندگان آن عمدتا شهروندان ایران هستند. در ایران "تورک ها" به ترکیه اتقلاق نمیشود. در ادبیات فارسی "ترکیه" یک کشور و اما "تورک ها" (اسم جمع) یک ملت محسوب میشوند. بنابراین آوردن مفهوم "تورک ها" و آلودن آن به مفاهیم تحقیر آمیز هم در زبان ترکی و هم در زبان فارسی مضموم با باری نژادپرستانه است.

 

خشونت گرایی در ترکیه یا خاورمیانه؟

آقای صوفی زاده در نوشته خود ( نه تورک بلکه) "تورک ها" را به خشونت گرایی متهم کرده است. من البته که وجود خشونت و گرایش بخش هایی از جامعه به خشونت در ترکیه را انکار نمیکنم. همچنانکه این خشونت گرایی را در ایران و حتی بخش های مختلف کردستان و در سوریه، عراق، افغانستان و یا دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه میتوان به راحتی مشاهده کرد. ترکیه نیز از جهت خشونت بایستی مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد و حتی بایستی سطح خشونت بصورت مقایسه ایی در کشورهای مختلف مورد سنجش قرار گیرد. این کاریست که باید در مراکز دولتی و یا دانشگاهی این کشورها انجام گیرد. اما تعمیم خشونت به یک گروه ملی یعنی "تورک ها" (اسم جمع) در نوشته آقای صوفی زاده مورد انتقاد من قرار گرفته است. موردی که در قلم نگاری باید بشدت مورد توجه قرار گرفته و از لغزش قلم به تحقیر جمعی ممانعت به عمل آید. برای نمونه آیا خشونت های موجود در اقلیم کردستان در عراق و از آن جمله خشونتهایی که منجر به خودسوزی دختران جوان در آن جامعه میشود را میتوان خشونت همه "کردها" (حتی کردهای ساکن در ایران، عراق، ترکیه و...) به حساب آورد؟!

 

شیوه متفاوت برخورد با دولت و ملت

من در نوشتهء ا نتقادی ام به آقای صوفی زاده عنوان کرده بودم که: " ملت فارس و دولت فارسی در ایران دو پدیده کاملا متفاوتی هستند و برخورد متفاوتی را هم طلب میکنند.". اما آقای صوفی زاده نظر دیگری دارند و مینویسند: "ایراد آقای شاملی بە نوشتە من هدف قرار دادن کل جامعە است و ایشان میگوید کە مشکلاتی کە دارم با دولت فارسگراست نە ملت فارس. در این رابطە من معتقدم مشکل ما با جامعە فارس بطور کلیست، همانگونە کە در ترکیە مشکل کوردها با جامعە تورک است." (پایان نقل قول)

 

نگاه آقای صوفی زاده به مشکلات در کشورهای ایران و یا ترکیه بسیار کلی است. در نوشته ایشان از تفاوت برخورد با سیاستهای دولت از سویی و تلاش برای تغییر افکار عمومی جامعه از سوی دیگر تفاوتی دیده نمیشود. این نوع نگاه به تضادهای موجود و عدم تفکیک میان این تضادها میتواند حتی گاه به فاجعه راه ببرد. برای نمونه بخشی از احزاب کردستان در ایران و در ترکیه به روش مسلحانه در تقابل با سیاستهای آن دولتها تکیه دارند. آیا میشود همین این روش را در قبال مردم فارس در ایران و یا جامعه ترک در ترکیه بکار بست؟ افکار عمومی جامعه از طریق روشنگری و برخورد انتقادی با آن قابل تغییر در راستای اعتلای است. در صورتیکه برخورد مسلحانه با مردم بی دفاع عین خشونت و تروریسم است. کاری که امروز داعش مرتکب آن میشود.

2016-11-26

 

پای نوشت:

نوشته آقای هادی صوفی زاده

http://www.iranglobal.info/node/57758




Namn:
Kom ihåg mig?

E-postadress: (publiceras ej)

URL/Bloggadress:

Kommentar:

RSS 2.0